Diodori Siculi. Bibliothecae Historicae. Libri qui supersunt erecensione petri wesselingii cum interpretatione latina laur, Rhodomani Atque annotationibus variorum ubtegris indicibusque locupletissimis.
Nova editio cum commentationibus tribus Chr. Gottl. Heynii et cum argumentis disputationibusque Jer. Nicolai Eyringii
Argentorati : Typographia Societatis Bipontinae, 1807
Falta volumen VIII. Con ex libris de previo propietario (Francisci de Bovet, 1838) y anotaciones en latín en la guarda del primer volumen. También con sello de la École Sainte Genevieve, de París.
François de Bovet (21 de marzo de 1745, Grenoble - 6 de abril de 1838, París) fue obispo de Sisteron de 1789 a 1812, y de 1817 a 1820 fue arzobispo de Toulouse. Fue consagrado como obispo el 13 de septiembre de 1789 en París. Debido a la persecución religiosa tuvo que abandonar Francia durante gran parte de la Revolución. No renunció a su obispado en concordancia con el Concordato de 1801, sino que se mantuvo en su diócesis hasta 1812. Como el consagrador de él no se conoce y algunos de los obispos vivos hoy pueden trazar su linaje episcopal de nuevo a él, la persona de François de Bovet es muy importante para la historia de la Iglesia Católica. Este llamado linaje de Bovet incluye pocos miembros del episcopado en China.
Muy buen estado de conservación de la obra. Lomos con tejuelos y dorados, muy poco rozados. Cubiertas bien conservadas, con algún pequeño roce. Tomo 1 con pequeño deterioro en parte interior del lomo (ver imagen). I